Polonezy

Chopin w polonezach podejmuje tradycję gatunku polskiego tańca narodowego, zwanego chodzonym. Część polonezów jest opusowanych (tzn. kompozytor sam przyporządkował im numerację, a utwory te zostały wydane za jego życia), natomiast pozostałe zawierają adnotację posth.
bądź numerację opusu powyżej 65 (tzn. wydane po śmierci kompozytora).

• Polonez B-dur op. posth.
• Polonez g-moll op. posth.
• Polonez As-dur op. posth.
• Polonez gis-moll op. posth.
• Polonez d-moll op. 71 nr 1
• Polonez B-dur op. 71 nr 2
• Polonez f-moll op. 71 nr 3
• Polonez b-moll op. posth. "Les Adieux"
• Polonez Ges-dur op. posth.
• Polonez cis-moll op. 26 nr 1
• Polonez es-moll op. 26 nr 2
• Polonez A-dur op. 40 nr 1
• Polonez c-moll op. 40 nr 2
• Polonez fis-moll op. 44
• Polonez As-dur op. 53
• Polonez-Fantazja As-dur op. 61
• Andante spianato i Wielki Polonez Es-dur op. 22 (istnieją dwie wersje: na fortepian solo lub z towarzyszeniem orkiestry) Introdukcja i Polonez C-dur na fortepian i wiolonczelę op. 3

Mazurki

Są to miniatury (tzn. małe utwory), które wywodzą się od gatunku na wpół użytkowego, przeznaczonego do tańca. Mazurki oparte są na tradycji muzyki ludowej, a w szczególności trzech tańców tradycyjnych: mazura, kujawiaka i oberka. Chopin tworzył je nieprzerwanie od 1825 roku aż do chwili śmierci.

• 4 Mazurki op. 6 : fis-moll, cis moll, E-dur, es-moll
• 5 Mazurków op. 7 : B- dur, a-moll, f-moll, As-dur, C-dur
• 4 Mazurki op. 17 : B-dur, e-moll, As-dur, a-moll
• 4 Mazurki op. 24 : g-moll, C-dur, As-dur, b-moll
• 4 Mazurki op. 30 : c-moll, h-moll, Des-dur, cis-moll
• 4 Mazurki op. 33 : gis-moll, C-dur, D-dur, h-moll
• 4 Mazurki op. 41 : e-moll, H-dur, As-dur, cis-moll
• 3 Mazurki op. 50 : G-dur, As-dur, cis-moll
• 3 Mazurki op. 56 : H-dur, C-dur, c-moll
• 3 Mazurki op. 59 : a-moll, As-dur, fis-moll
• 3 Mazurki op. 63 : H-dur, f-moll, cis-moll
• 4 Mazurki op. 67 : G-dur, g-moll, C-dur, a-moll
• 4 Mazurki op. 68 : C-dur, a-moll, F-dur, f-moll
• Mazurek B-dur
• Mazurek G-dur
• Mazurek D-dur
• Mazurek B-dur
• Mazurek C-dur
• Mazurek As-dur

Walce

Utwory inspirowane formą taneczną walca, ale jako kompozycje nie pełnią roli użytkowej, lecz przeznaczone są wyłącznie do słuchania. Powstało ich 19.

• Grande Valse Brillante Es-dur op. 18
• Grande Valse Brillante As-dur op. 34 nr 1
• Grande Valse Brillante a-moll op. 34 nr 2
• Grande Valse Brillante F-dur op. 34 nr 3
• Grande Valse As-dur op. 42
• Walc Des-dur op. 64 nr 1
• Walc cis-moll op. 64 nr 2
• Walc As-dur op. 64 nr 3
• Walc As-dur op. 69 nr 1
• Walc h- moll op. 69 nr 2
• Walc Ges-dur op. 70 nr 1
• Walc As-dur op. 70 nr 2
• Walc Des-dur op. 70 nr 3
• Walc e-moll op. posth.
• Walc E-dur op. posth.
• Walc As-dur op. posth.
• Walc Es-dur op. posth.

Ronda

Rondo jest to forma charakteryzująca się zasadą kilkakrotnego powtarzania podstawowej myśli muzycznej (tzw. refrenu), przedzielonej różnorodnymi kupletami. Chopin z właściwą sobie fantazją wykorzystał w swoich utworach tę znaną formę.

• Rondo c-moll op. 1
• Rondo ala Mazur F-dur op. 5
• Rondo Es-dur op. 16
• Rondo C-dur na 2 fortepiany op. 73
• Rondo C-dur op. posth.

Wariacje

Jest to forma cykliczna, polegająca na przetwarzaniu na rozmaite sposoby tematu muzycznego, będącego tym samym tematem wariacji. Tematy wariacji chopinowskich zaczerpnięte są z repertuaru pieśniowego i operowego. Wzorów gatunku dostarczały Chopinowi utwory klasyczne, wiedeńskie.

• Wariacje E-dur na temat niemieckiej pieśni ludowej "Der Schweitzerbub" op. posth.
• Wariacje D-dur na temat pieśni T. Moore'a, op. posth. na 4 ręce
• Wariacje B-dur na temat arii "La ci darem la mano" z opery "Don Juan" Mozarta
• Op. 2 (na fortepian i orkiestrę)
• Wariacje A-dur ("Warianty")
• Wariacje B-dur na temat ronda "Je vends des scapulaires" z opery "Ludovic" Hérolda i Halévy´ego
• Wariacje E-dur z Hexameronu na temat marsza z opery "Purytanie" Belliniego

Etiudy

Chopin uczynił z formy etiudy dzieła, stanowiące nie tylko zestaw ćwiczeń technicznych dla pianistów, jak to było dotychczas, lecz zdecydowanie wykroczył poza te praktyczne zadania, nadając tym utworom wyjątkową ekspresję i głębię wyrazu.

• 12 Etiud op. 10 : C-dur, a-moll, E-dur, cis-moll, Ges-dur, es-moll, C-dur, F-dur, f-moll, As-dur, Es-dur, c-moll
• 12 Etiud op. 25 : As-dur, f-moll, F-dur, a-moll, e-moll, gis-moll, cis-moll, Des-dur, Ges-dur, h-moll, a-moll, c-moll
• Trois Nouvelles Etudes : f-moll, As-dur, Des-dur

Preludia

To cykl krótkich utworów, obejmujący wszystkie 24 tonacje, powstały na Majorce, zimą w 1838/39. Chopin grał preludia na swoich koncertach w Paryżu i Londynie, zwykle po kilka na rozpoczęcie recitalu. Dzisiaj wykonuje się je w grupach lub całości, jako cykl kompozycyjny. Oprócz cyklu 24 Preludiów, istnieje jeszcze jedno Preludium, jako osobny utwór.

• 24 Preludia op. 28 : C-dur, a-moll, G-dur, e-moll, D-dur, h-moll, A-dur, fis-moll, E-dur, cis-moll, H-dur, gis-moll, Fis-dur, es-moll, Des-dur, b-moll, As-dur, f-moll, Es-dur, c-moll, B-dur, g-moll, F-dur, d-moll
• Preludium cis-moll op. 45

Impromptus

Utwory te mają charakter improwizacyjnej swobody, będącej wynikiem modnego w owym czasie publicznego improwizowania na zadany temat.

• Impromptu As-dur op. 29
• Impromptu Fis-dur op. 36
• Impromptu Ges-dur op. 51
• Fantazja-Impromptu cis-moll op. posth. 66

Nokturny

Forma nokturnu bezpośrednio nawiązuje do gatunku, stworzonego przez Irlandczyka Johna Fielda. Sam tytuł nokturn w wolnym tłumaczeniu oznacza "pieśń nocy".

• 3 Nokturny op. 9: b-moll, Es-dur, H-dur
• 3 Nokturny op.15: F-dur, Fis-dur, g-moll
• 2 Nokturny op.27: cis-moll, Des-dur
• 2 Nokturny op.32: H-dur, As-dur
• 2 Nokturny op.37: g-moll, G-dur
• 2 Nokturny op.48: c-moll, fis-moll
• 2 Nokturny op.55: f-moll, Es-dur
• 2 Nokturny op.62: H-dur, E-dur
• Nokturn e-moll op.72 nr.1
• Nokturn cis-moll op.posth.
• Nokturn e-moll op.posth.

Ballady

Chopin jest twórcą ballady jako nowego gatunku muzyki fortepianowej, typowo romantycznego o charakterze epickim. W muzyce instrumentalnej nie odnotowuje się wcześniej tej właśnie formy.

• Ballada g-moll op. 23
• Ballada F-dur op. 38
• Ballada As-dur op. 47
• Ballada f-moll op. 52

Scherza

Scherza chopinowskie stanowią kulminacyjny punkt w historii tego gatunku. Każde z jego scherz, choć oparte na od dawna kształtującej się formie, ma własny odcień wyrazowy i własną odmianę tej formy.

• Scherzo h-moll op. 20
• Scherzo b-moll op. 21
• Scherzo cis-moll op. 39
• Scherzo E-dur op. 54

Sonaty

Wszystkie sonaty Chopina to formy czteroczęściowe, nawiązujące do tradycji formy sonatowej. Wraz z balladami, scherzami i Fantazją f-moll op. 49, Sonaty b-moll i h-moll stanowią grupę utworów mistrzowskich warsztatowo, najbardziej intensywnych w wyrazie i są szczytowym osiągnięciem w całej twórczości kompozytora.

• Sonata c-moll op. 4
• Sonata b-moll op. 35
• Sonata h-moll op. 58
• Sonata g-moll op. 65 na fortepian i wiolonczelę

Utwory na fortepian z towarzyszeniem orkiestry

Utwory na fortepian i orkiestrę pisał Chopin wyłącznie w latach młodzieńczych; powstały w czasie studiów lub bezpośrednio po nich. Oba koncerty, to utwory trzyczęściowe a pozostałe utwory oparte są na różnorodnych gatunkach, takich jak: wariacje, rondo, polonez.

• Wariacje B-dur na temat "La ci darem la mano" z opery "Don Juan" Mozarta op. 2
• Koncert e-moll op. 11
• Fantazja na tematy polskie A-dur op. 13
• Rondo ala krakowiak F-dur op. 14
• Koncert f-moll op. 21
• Andante spianato i Wielki Polonez Es-dur op. 22

Pieśni

Pieśni i piosnki Chopina powstawały w sytuacjach towarzyskich, wpisywane do sztambuchów śpiewających pań lub improwizowane na spotkaniach emigracyjnych. Inspirowane były tekstami polskich poetów współczesnych, m.in. Mickiewicza, Pola, Krasińskiego.

• "Jakież kwiaty, jakie wianki" op. posth.
• "Życzenie" op. 74 nr 1
• "Gdzie lubi" op. 74 nr 5
• "Czary" op. posth.
• "Hulanka" op. 74 nr 4
• "Precz z moich oczu" op. 74 nr 6
• "Poseł" op. 74 nr 7
• "Wojak" op. 74 nr 10
• "Piosnka litewska" op. 74 nr 16
• "Smutna rzeka" op. 74 nr 3
• "Narzeczony" op. 74 nr 15
• "Leci liście z drzewa" op.74 nr 17
• "Pierścień" op.74 nr 14
• "Moja pieszczotka" op. 74 nr 12
• "Wiosna" op. 74 nr 2
• "Śliczny chłopiec" op. 74 nr 8
• "Dwojaki koniec" op. 74 nr 11
• "Nie ma, czego trzeba" op. 74 nr 13
• "Z gór, gdzie dźwigali" op. 74 nr 9

Pozostałe kompozycje

Trio g-moll op. 8 na fortepian, skrzypce i wiolonczelę

• Bolero a-moll op. 19
• Tarantella As-dur op. 43
• Allegro de concert A-dur op. 46
• Fantazja f-moll op. 49
• Berceuse Des-dur op. 57
• Barkarola Fis-dur op. 60
• Marsz żałobny c-moll op. posth.
• Trois Ecossaises op. 72 : D-dur, G-dur, Des-dur
• Allegretto op. posth.
• Grand duo concertant E-dur op. posth. na temat z opery "Robert Diabeł" Meyerbeera na fortepian i wiolonczelę
• Cantabile B-dur op. posth.
• Presto con leggierezza As-dur op. posth.
• Andantino g-moll op. posth.
• Sostenuto Es-dur op. posth.
• Moderato E-dur op. posth.
• Largo Es-dur op. posth.

Utwory niepewnej autentyczności

Mazurek D-dur

• Mazurek D-dur (druga wersja)
• Mazurek C-dur
• Walc Es-dur
• Contredanse Ges-dur
• Wariacje E-dur na temat "Non piu mesta" z opery "Kopciuszek" Rossiniego, na flet i fortepian
• Fuga a-moll
• Preludium F-dur
• Andantino d-moll
• Galop As-dur ("Marquis")